De laatste zonnestralen van de dag streken over de eeuwige golven en weerkaatsten als lichtpuntjes in de ogen van schipper Joris terwijl hij nog een slok nam van zijn glazen fles die de vorm had van het hoofd van een oude monnik.
Gekregen van een oude vrouw uit de bergen van de Himalaya, zorgde de rum genaamd 'Old Monk' voor een verwarmend gezelschap op deze eenzame kerstnacht.
Joris had met zijn boot naar India gevaren nadat zijn vrouw hem had verlaten en hij een IndiΓ«r had ontmoet die had gezegd: "Waar ik vandaan kom, zijn vrouwen vrij en worden ze niet gezien als enkel en alleen de mooie lichamen die zij bezitten of als eeuwig bezit van een gezin."
Verward en ongelovig had Joris gekeken naar de wereld en besefte dat vrouwen inderdaad slechts gezien werden als hun fysieke schoonheid, genegeerd werden voor hun koesterende gevoeligheid en bekritiseerd werden door hun spontane intensheid en had hierop voor twee jaar lang gezocht in India naar deze vrije vrouwen met als enig resultaat een oude vrouw te ontmoeten die alleen in de bergen woonde en dagelijks haar wijsheid deelde met ieder luisterend oor.
Daar ging het doorzichtig monnikshoofd en verliet met een grote gebogen vlucht de hand van schipper Joris toen plots met groot kabaal de boot abrupt tot stilstand kwam en Joris hals over kop naar de andere kant van het dek geslingerd werd.
Het monnikshoofd verdween in het donker terwijl Joris zijn lichaam probeerde te lokaliseren en met zijn ogen wijd open zijn hersenen zo veel mogelijk informatie probeerde door te spelen.
Tevergeefs, want zijn enorme verschot werd gevolgd door een enkel groeiende verbazing, ongeloof en desoriΓ«ntatie toen de boot begon te kantelen.
De bundel licht, afkomstig van de mast van de boot, zwierde doorheen het donker en kwam te schijnen op een gigantische rots in het midden van de zee die werd bezeten door een oogverblindende glinstergroene schijn.
Uit het donker kwam het monnikshoofd, dat nog steeds in volle vlucht was, in het vizier van de lichtbundel en plaatste zich exact tussen de glinstergroene verschijning en Joris waarbij Joris doorheen het monnikshoofd gezegend werd met het zicht op een pracht van een zeemeermin die uitnodigend poseerde op de rots.
Met een luide plons viel Joris achterover in het water toen hij zich realiseerde dat vrouwen zichzelf ook lieten vangen door lust en hun uiterlijke opmaakcompetities en met een dankbare glimlach zonk hij naar de bodem van de zee en was opnieuw geboren.